Планината Килиманџаро е „цреша на тортата“ и треба да остане природна

Планината Килиманџаро е „цреша на тортата“ и треба да остане природна

За претседателот на Стопанската комора на Шведска и Јужна Африка, г-ѓа Аса Јарског, Килиманџаро е навистина „црешата на тортата“!

„Имам авантуристичка личност. Бев во Руанда за да ги видам горилите, Викторините водопади и пештерите во Зимбабве, но искачувањето на планината Килиманџаро беше црешата на тортата“, вели г-ѓа Јарског, откако неодамна успешно стигна до врвот Ухуру со нејзината ќерка госпоѓица Јохана Јарског.

Величествено издигнувајќи се над африканските рамнини, планината Килиманџаро висока 20,000 стапки им навива на планинарите уште од првиот регистриран врв во 1889 година.

Влијателна дама, со 30-годишно искуство во развојот на бизнисот во Африка, г-ѓа Јарског, вели дека планината Килиманџаро треба да остане природна.

„Туристите не доаѓаат на искачување на планината Килиманџаро заради луксуз како во Дубаи. Всушност, тие доаѓаат да ја искористат можноста да размислуваат и да уживаат во животот“, објаснува таа во ексклузивно интервју за Business Times.

Нејзиниот коментар доаѓа по извештаите дека Танзанија планира да постави жичара на највисоката планина во Африка, како стратегија за привлекување повеќе посетители и зголемување на бројот на туризмот.

Cableичарницата би била насочена првенствено на олеснување на посетите меѓу постарите туристи, кои можеби физички не се вклопуваат доволно за да се искачат на планината, која на својот врв е висока 5,895 метри.

Наместо познатите погледи на снегот и мразот, оваа жичарница би понудила еднодневен сафари со птичји поглед, спротивно на осумдневното пешачење.

„Почитувајте ја природата. Можам да ви кажам дека повеќето туристи се искачуваат на планината Килиманџаро затоа што разбираат дека човек може да се развие како личност кога ќе стапи во контакт со природата“, забележува г-ѓа Јарског.

Таа додаде: „Планината Килиманџаро е физички многу предизвикувачки на многу начини и вие станувате претерана верзија од себе. Ова ве турка да се вратите на вашите основни вредности“.

Г-ѓа Јарског понатаму тврди дека позитивното одземање на планината Килиманџаро е местото каде што туристите се исклучуваат и се офлајн осум дена.

Таа, исто така, ги моли туристите да бидат одговорни кога станува збор за отстранување на отпадот ако планината Килиманџаро сака да остане убава како што е.

Бизнис лидерот ја подвлече потребата туристичките компании да ги информираат своите клиенти пред да се искачат на планината за тоа како да управуваат со отпадот.

Главниот извршен директор на Асоцијацијата на тур-оператори во Танзанија (ТАТО), г-дин Сирили Ако ја пофали г-ѓа Јарског за изработката на покривот на Африка.

„Се надевам дека ова го отвори патот за Глобал да слави да дојде и да се искачи на планината Килиманџаро за животно искуство“, објаснува г-дин Ако.

Покриена во магла, полна со легенди и мистерија, планината Килиманџаро инаку позната како покрив на Африка стои за да привлече туристи од сите страни на светот, причините за нејзината номинација на конкурсот за список во Новите седум чуда на природата.

Облечена во сиви, темни облаци и покриена со магла поголем дел од денот, планината Килиманџаро со висина од 5,895 метри се наоѓа на околу 330 километри јужно од Екватор, давајќи прекрасна и прекрасна инспирација оддалечена стотици милји.

Килиманџаро е една од водечките единечни и самостојни планини во светот, и се состои од три независни врвови Кибо, Мавенци и Шира. Целото планинско подрачје е на 4,000 километри од површината на земјата.
Формирана околу 750,000 години преку вулкански ерупции, планината Килиманџаро траеше неколку геолошки промени за 250,000 години, а сегашните карактеристики беа формирани во текот на изминатите 500,000 години, откако се случија голем број потреси и потреси за да се предизвика формирање на 250 вулкански ридови и кратерски езера, вклучувајќи ги и прекрасно езеро Чала по неговите падини.

Последната вулканска активност се случи пред околу 200 години и создаде симетричен конус на пепел околу врвот Кибо, а оттогаш, планината. Килиманџаро беше во мир до денес, но луѓето што живееја на падините и забележаа вулкански ерупции, го поврзаа овој природен феномен со казна од Бога.

Кога планината Килиманџаро е скапоцен камен на Африка денес, претходните станари на нејзините падини ја однесоа оваа славна и гламурозна планина на место каде што не одат во страв од одмазда од Бога бидејќи тоа беше неговото семоќно седиште.

Во 1861 година, Ричард Торнтон се обиде на првото искачување. Планината беше нова за него и имаше тешко време да навлезе низ втората зона. Исто така, времето беше премногу лошо и го принуди да падне. Во 1862 година, Ото Керстен и Барон Вон дер Декен се обиделе да се искачат. Тие се искачија над 15,000 стапки, но беа принудени да се симнат поради лошите временски услови.
На 5 октомври 1889 г. германскиот геолог успеа да го достигне врвот Кибо, највисоката точка на африканскиот континент. Тој го именуваше ова највисоко место во Африка Врвот на Кајзер Вилхелм.

Планината Килиманџаро ја претставува светската слика на Африка и нејзиниот врвен симетричен конус покриен со снег е синоним за Африка.

На меѓународно ниво, предизвикот за учење, истражување и искачување на оваа мистериозна планина ја освои имагинацијата на луѓето ширум светот. За многумина, шансата да се искачи на оваа планина е авантура за животот.
До денес, планината Килиманџаро беше симбол на различни национални и меѓународни активности, бизнис, па дури и политика. Деловните компании и разни социјални клубови имаат свои регистрации што го носат името на планината Килиманџаро за да го прикажат нивното величествено постоење.

Во 1961 година, знамето на новозависната Танзанија беше пренесено на планината за да се вее на врвот на планината, а факелот за слобода беше запален на врвот за да се активира политичката кампања за единство, слобода и братство.

<

За авторот

Адам Ихуча - eTN Танзанија

Споделете на...